هزار و چهارصد و یک، سالی که بارها با طوفان ناامیدی‌ها چشم در چشم شدیم و در قعر کویر ناامیدی بذر زندگی کاشتیم، به پایان رسید.

ما سیناژنی‌ها در سالی که گذشت، ناامیدی را عقب راندیم و برای دیدن لبخند رضایت دختر جوان مبتلا به ام‌اس، آسودگی بیمار مبتلا به سرطان از پیدا کردن داروی خود در داروخانه، شادی کودکی که مانند دوستانش رشد می‌کند و می‌خندد، همزیستی پدربزرگی با پوکی استخوانش، امید زنی برای در آغوش گرفتن فرزندش ... بیش از سال‌های پیش تلاش کردیم، چرا که معتقدیم دردهای مشترکمان هرگز جدا جدا درمان نمی‌شوند.

همواره به آینده این مرز و بوم امیدواریم و در راه هدفمان، یعنی تحقق سلامت جامعه، گام برمی‌داریم. قدردان همه کسانی هستیم که در این مسیر نه‌چندان هموار در کنار ما هستند و امیدواریم سالی بهتر پیش روی همگان باشد.

نوروزتان پیروز؛

دکتر هاله حامدی‌فر